De zon schijnt eindelijk weer even. Maar het is wel waterkoud. Toch houd ik van die winterse kou. Misschien spreekt dit schilderij me daarom zo aan. In gedachten loop ik mee met de mensen op het pad. Heerlijk ingepakt voor een stevige winterse wandeling.
Waar zouden ze het over hebben? Genieten ze van de kou, de vogels, het land? En die bomen, met hun fragiele kronen. Prachtig toch?
Ik houd van die dromerige sfeer in dit landschap. Ik droom lekker even mee. En bedenk dat ik zo ook even lekker naar buiten ga.
Wat zie of denk jij als je hiernaar kijkt?
Afb. Jan Mankes, Bomenrij (1915). Te zien in https://www.museummore.nl/ in Gorssel.